Χάρτης - Σαν Μινιάτο (San Miniato)

Το Σαν Μινιάτο είναι πόλη και Δήμος στην επαρχία της Πίζας, στην περιοχή της Τοσκάνης, στην Ιταλία.

Το Σαν Μινιάτο βρίσκεται σε ένα ιστορικά στρατηγικό σημείο, σκαρφαλωμένο επάνω σε τρεις μικρούς λόφους, απ' όπου εποπτεύει το κατώτερο τμήμα της Κοιλάδας του Άρνου μεταξύ των κοιλάδων της Εγκόλα και της Έλσα. Συνηθιζόταν να φέρει την πρόσθετη ονομασία al Tedesco ("[προς] τον Γερμανό"), ώστε να μπορεί να ξεχωρίζει από το μοναστήρι του Σαν Μινιάτο αλ Μόντε στη Φλωρεντία, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση περίπου σαράντα χιλιομέτρων προς τα βορειοανατολικά.

Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, το Σαν Μινιάτο βρισκόταν επί της via Francigena, η οποία αποτελούσε την κύρια οδική αρτηρία που συνέδεε τη Βόρεια Ευρώπη με την Ρώμη. Βρισκόταν, επίσης, στο σημείο συνάντησης των δρόμων που συνέδεαν την Φλωρεντία και την Πίζα και την Λούκα και την Σιένα. Με το πέρας των αιώνων, το Σαν Μινιάτο βρέθηκε, έτσι, αντιμέτωπο με την συνεχή διάβαση φιλικά και εχθρικά προσκείμενων στρατευμάτων, εμπόρων που πραγματεύονταν κάθε είδους προϊόν και υπηρεσία, καθώς και κοινών ταξιδιωτών τόσο από κοντινές όσο και μακρινές αποστάσεις.

Αρχαιολογικά ευρήματα καταδεικνύουν ότι η περιοχή πάνω στην οποία βρίσκεται η πόλη, καθώς και η ευρύτερη περιοχή κατοικούνταν, το λιγότερο, από την εποχή της Παλαιολιθικής Περιόδου. Ήταν πιθανώς τοποθεσία γνωστή στους Ετρούσκους, ενώ σίγουρα στους Ρωμαίους, για τους οποίους και η θέση λειτουργούσε ως στρατιωτικό παρατηρητήριο με την ονομασία "Quarto".

Η πρώτη καταγραφή σε ιστορικά έγγραφα κάνει λόγο για την ύπαρξη ενός μικρού χωριού οργανωμένου γύρω από ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Μινιάτο, το οποίο χτίστηκε από τους Λομβαρδούς το 783. Κατά τα τέλη του 10ου αιώνα, το Σαν Μινιάτο είχε σημαντικό πληθυσμό ο οποίος ζούσε εντός περιτειχισμένου οικισμού, με ύστατη άμυνα ένα κάστρο κατασκευασμένο από τον Αυτοκράτορα Όθωνα Α΄, για λογαριασμό του οποίου ένας Αυτοκρατορικός βικάριος κυβερνούσε διοικητικά το σύνολο της Τοσκάνης.

Τα πρώτα τείχη, που περιελάμβαναν αμυντικούς πύργους, ανεγέρθηκαν στη διάρκεια του 12ου αιώνα, κατά την περίοδο στη διάρκεια της οποίας κυρίαρχος στην περιοχή της ιταλικής χερσονήσου ήταν ο Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα. Κατά την βασιλεία του εγγονού του, Φρειδερίκου Β΄, η πόλη οχυρώθηκε περαιτέρω με την προσθήκη πρόσθετων τειχών καθώς και άλλων αμυντικής φύσεως έργων, συμπεριλαμβανομένης της Rocca και του πύργου της.

Κατά τα τέλη του 13ου αιώνα και ολόκληρο τον 14ο αιώνα, το Σαν Μινιάτο βρέθηκε εμπλεγμένο στον διεξαγόμενο πόλεμο μεταξύ των παρατάξεων των Γουέλφων και των Γιβελλίνων. Αρχικά ανήκε στους Γιβελλίνους, ενώ το 1291 πέρασε στα χέρια των Γουέλφων, συμμάχησε με την Φλωρεντία και, το 1307, συμπολέμησε μαζί με άλλη μέλη της παράταξης των Γουέλφων ενάντια στους Γιβελλίνους του Αρέτσο.

Το 1347, το Σαν Μινιάτο τέθηκε υπό τον έλεγχο της Φλωρεντίας, στον οποίο και παρέμεινε, αρχικά για ένα σύντομο διάστημα μεταξύ του 1367 και του 1370, προτού, με προτροπή της Πίζας, εξεγερθεί ενάντια στην Φλωρεντία, ενώ στη συνέχεια για άλλη μια σύντομη περίοδο μεταξύ του 1777 και του 1779 κατά την διάρκεια της Ιταλικής Εκστρατείας του Ναπολέοντα. Αποτελούσε, ακόμη, τμήμα του Μεγάλου Δουκάτου της Τοσκάνης, όταν το Δουκάτο απορροφήθηκε από το νεοϊδρυθέν Βασίλειο της Ιταλίας το 1860.